امدادگران قربانیان پنهان حوادث بر اثر اختلالات روحی و روانی هستند کارشناس امداد و نجات حوادث و سوانح کشور گفت: امدادگران در معرض استرس های شدید ناشی از حوادث و سوانح هستند که می تواند عامل بروز اختلالات روحی و روانی در آنها شود. این اختلالات علاوه بر مشکلات شخصی بر فعالیت آنها نیز اثر نامطلوب دارد و در واقع آ نها قربانیان پنهان بلایا و حوادث هستند. با مطالعه و شناخت بهداشت روانی سوانح و بلایا و آگاهی از مشکلات و نیازهای روحی و روانی آسیب دیدگان و امدادگران اعمال مدیریت امداد مطلوب تر می شود. وی افزود: علاوه بر مردم آسیب دیده منطقه و بازماندگان؛ امدادگران نیز در معرض استرس های شدید ناشی از حوادث و سوانح هستند که می تواند عامل بروز اختلالات روحی و روانی در آنها شود و این اختلالات علاوه بر مشکلات شخصی بر فعالیت آنها نیز اثر نامطلوب دارد و در واقع آ نها قربانیان پنهان بلایا و حوادث هستند و حتی خود نیز در حین امداد رسانی ممکن است قربانی شوند. شرف پور تصریح کرد: به طور کلی استرس های امدادگران را می توان در 3 دسته استرس ناشی از حرفه امدادگری، استرس ناشی از برخورد با صحنه دلخراش حادثه و استرس ناشی از مسائل و مشکلات سازمانی تقسیم بندی کرد. این کارشناس امداد و نجات ادامه داد: عواملی که باعث بروز یا تشدید این استرس ها می شوند و به عبارتی منابع استرس در هر گروه هستند که شامل عدم شناخت و آمادگی در حرفه امدادگری، سنگینی حجم کار، احساس مسئولیت در برابر افراد بازمانده و نجات آنها را در بر می گیرد. وی با اشاره به اینکه فقدان یا نقص وسایل و تجهیزات کمک رسانی، عدم هماهنگی در امداد رسانی و دوری از خانواده از جمله علل ایجاد استرس ناشی از حرفه امدادگری می شود، گفت: مشاهده مجروحان به خصوص اطفال، اطفال بی سرپرست، صدای عجز و ناله، برخورد با اجساد و استشمام بوی بد آنها، خطر ریزش اماکن و وجود شرایط نامناسب زندگی برای بازماندگان از جمله علل ایجاد استرس ناشی از برخورد با صحنه های دلخراش حادثه است. شرف پور بیان داشت: با توجه به این موارد برای حفظ و ارتقا بهداشت روانی امدادگران؛ آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که افرادی که از نظر روحی آمادگی و توان برخورد با صحنه های دلخراش و استرس زا را ندارند به عنوان امدادگر در صحنه حضور نیابند. وی خاطرنشان کرد: امدادگرانی که به منطقه اعزام می شوند توان مقابله و مهار واکنش های خود را داشته باشند و پس از پایان ماموریت، امدادگران با جایگزین کردن خاطرات شیرین و شجاعانه در امر امداد و نجات خاطرات تلخ را فراموش کنند و در نهایت امدادگران مورد تشویق و ترغیب قرار گیرند و از حمایت بیشتری برخوردار شوند

نظرات شما عزیزان: